Ik kom regelmatig schokkende verhalen tegen op internet. Over liefdevolle moeders die ontdekten dat hun man een narcist was. Ze wilden weg met als resultaat dat de narcistische vader de voogdij krijgt over de kinderen. Ze is haar kind kwijt geraakt aan een monster! Wat er met het kind gebeurd? Daar wil je niet aan denken…
Iedereen die te maken heeft met een narcist als partner gruwelt bij het idee wat de narcist met het kind kan doen. Wij weten wat er gebeurd.
Hoe komt het dat niemand de partner van een narcist geloofd?
Als je partner een narcist is, een psychiatrische problematiek, is je relatie echt moeilijk.
Diegene die een probleem heeft, zal altijd ontkennen dat hij – of zij! – een probleem heeft. Hij zal volhouden dat er niets aan de hand is. Hij zal stellig beweren dat jij diegene bent die gek bent. Hij blijft volhouden totdat er een punt bij jou bereikt wordt dat uitputtingsverschijnselen genoemd kan worden. Je bent bezig je zelfrespect en je zelfwaardering te verliezen omdat diegene waar jij van houdt je iedere dag meerdere keren haarfijn vertelt dat jij gek bent.
Samenleven met een narcist is extreem.
Hij zal nooit erkennen dat er iets mis met hem is. In zijn ogen ben jij – en de rest van de wereld! – gek. Hartstikke gek. Met groot genoegen zal hij dat dagelijks meerdere keren herhalen dat je gek bent. Vroeg of laat ga je geloven dat je gek bent.
Hij is perfect. Hij maakt geen fouten. Hij zoekt alle fouten buiten hemzelf.
Maakt hij een fout? Dan is het jouw schuld. Altijd.
Verantwoordelijkheid neemt hij ook niet, dat is jouw taak. Heeft hij een eigen zaak en doe jij de administratie? Dan ligt de verantwoordelijkheid op jouw schouders. Al het zwarte geld van hem? Daar moet jij een oplossing voor zoeken. Doe je dat niet? Tja, jij of je kinderen krijgen klappen, kies maar. Juist, je neemt zijn verantwoordelijkheid over uit pure onmacht, omdat je doodsangsten uitstaat.
Doodsangsten omdat je weet dat hij in staat is je te vermoorden. Of erger: de kinderen!
Je wordt door het gedrag van de narcist afhankelijk gemaakt. Alles gebeurd tegen je wil.
Het monsterlijke gedrag van een narcist op zijn partner en kinderen blijft verborgen voor de buitenwereld.
Dat is een groot probleem: voor de buitenwereld speelt de narcist de joviale en charmante jongeman die ieders harten steelt. Zo´n fijne man kan toch geen monster zijn?
Vergeet het maar, zodra hij de voordeur uitstapt is hij hartelijk, succesvol en charmant, zodra hij thuiskomt is hij de duivel.
Die charmante man kan toch geen monster zijn?
Mensen van de buitenwereld willen ook liever niet weten dat de charmante man een sadist is die zijn partner en kinderen mishandelt. Ik bedoel maar, zij kennen die narcist als een joviale en hartelijke vent. Die fijne vent kan toch niet zijn partner en kinderen iedere dag mishandelen? Dat is te gek voor woorden! Ongeloof, dat gebeurd er bij de buitenwereld. En weet je wat ze denken? Dat jij je aanstelt...
Als jij een nieuwe relatie begint, moet je elkaar leren kennen. Omdat je elkaar nog niet zo goed kent, moet jij je aanpassen. Aan hem en aan zijn gewoontes. Dat is normaal, dat gebeurd in iedere relatie dat afstemmen op elkaar. Maar in een relatie met een narcist stem jij je af op de narcist, maar de narcist niet op jou. Dat heb je in het begin niet in de gaten, omdat je hem nog niet zo goed kent.
Pas nadat jullie echt een relatie hebben, als jij in zijn valstrik gelopen bent, doet hij het masker van de charmante en hartelijke man af. Er komt een monster te voorschijn waar je nekharen van overeind gaan staan.
Jij moet alles inleveren!
Omdat het aanpassen aan elkaar binnen een nieuwe relatie een geleidelijk proces is, heb je – zeker in het begin! – niet door hoeveel jij moet inleveren! Je bent verliefd op hem en het maakt je blind. Pas nadat hij bereikt heeft wat hij wil, jou isoleren van je familie en vrienden zodat je totaal afhankelijk bent van hem, ontdek je de afgrijselijke waarheid over hem!
In alle eerlijkheid…
hoe vaak heeft hij jou familie en vrienden bekritiseerd? De grond in getrapt?
Hoe vaak ging hij niet uren en uren door over die vreselijke vrienden van je? Om dat gezeur van hem te voorkomen, wat ben jij gaan doen? Precies, je bent je vrienden en familie steeds minder gaan zien, totdat er een dag kwam dat je ze helemaal niet meer ziet.
Bingo! Jij bent geïsoleerd geraakt van je vrienden en familie. Precies zoals hij dat wil! Jij bent steeds meer afhankelijk van hem geworden en de verstikkende klauwen van de narcist zijn nu overal: je kan geen kant meer op, want wie geloofd jou nou? Jij bent toch gek?
Daarbovenop komt dat de narcist een waar terreur uitvoert:
Hij “straft” iedereen die niet doet wat hij wil.
Of het nu zijn familie, vrienden of medewerkers zijn, door deze “straffen” houdt iedereen in de omgeving van de narcist zijn mond.
En zo ben je op een punt gekomen dat je er echt helemaal alleen voor bent komen te staan. Je bent een “Remy” geworden: Alleen op de wereld. Met een monster.
Om te overleven is er maar 1 uitweg: de relatie met de narcist verbreken.
Hij “straft” iedereen die niet doet wat hij wil. Hij wil niet dat jij weg gaat. Hij voelt zich machtig door jou klein te houden, daar krijgt hij energie van. Geen haar op zijn hoofd die er over denkt jou te laten gaan! Hij gunt jou niets, ook geen eigen leven. Ook niet een nieuw leven zonder hem!
Herinner jij je nog dat zwarte geld van hem? Wedden dat jij daar de schuld van krijgt als jij bij hem weg wilt? Heeft hij een misdaad begaan? Heeft hij de belastingdienst opgelicht? Iets anders dat niet door de beugel kan? Daar krijg jij de schuld van zodra je te kennen geeft dat je weg wilt. Geen rechter of hulpdienst die jou geloofd!
Uit pure angst voor “straf” van de narcist houdt de buitenwereld zijn mond en helpt jou niet. Uit pure angst voor “straf” helpt de buitenwereld niet als de onschuldige kinderen definitief in de klauwen van de narcist terecht komen.
Hiep hiep hoera voor de buitenwereld!
