vrijdag 17 december 2010

Hoe ontstaat narcisme? Hoe ontstaat een narcistische persoonlijkheid?

Niemand weet eigenlijk zeker wat de oorzaak is van het ontstaan van een narcist of van een narcistische persoonlijkheid. Met zekerheid kan vastgesteld worden dat de meningen en de deskundige meningen over het precieze ontstaan van een narcist behoorlijk verschillen! In het kort ben ik de afgelopen maanden de volgende verschillende meningen tegengekomen:

1. Een gebrek aan begrenzing tijdens de opvoeding,
Een kind moet, tijdens zijn ontwikkeling naar volwassenheid, een voldoende bevestigende als begrenzende contact hebben met zijn ouders. Wanneer er geen (duidelijke) grenzen tijdens de opvoeding worden opgelegd aan het kind, wanneer het kind zijn gang maar kan gaan, wanneer tekortkomingen van het kind worden genegeerd en niet verantwoordelijk wordt gehouden voor zijn daden, groeit het kind op met het gevoel echt belangrijk te zijn, belangrijker dan anderen, door het gebrek aan begrenzing.

2. Verwaarlozing, misbruik en/of door trauma´s,
Een andere reden van het eventuele ontstaan van narcisme of het ontstaan van narcistische persoonlijkheid kan ontstaan door verwaarlozing, misbruik en/of door trauma´s tijdens de kinderjaren en jeugdjaren. Verwaarlozing, misbruik en trauma´s zijn van zeer grote invloed op de verdere ontwikkeling van het kind. Vooral als deze verwaarlozing, misbruik en/of trauma´s veroorzaakt kunnen zijn door personen die het kind in eerste instantie volledig vertrouwde, zoals (bijvoorbeeld) : ouders, opvoeders, verzorgers, volwassenen, leraren, familieleden en zelfs door vriendjes en leeftijdsgenootjes.
Het kind dat opgroeit met verwaarlozing, misbruik en/of trauma´s, kan zijn verdedigingsmechanisme inzetten tegen al het onrecht. Het is een verdediging van het kind dat op gevoelens van minderwaardigheid is gebaseerd en er kan een ontwikkeling ontstaan van een narcistisch afweer tegen al het onrecht en op deze manier een narcistische verdedigingsmechanisme in gang worden gezet.

3. Genetisch bepaald,
Een neiging tot een eventuele narcistische ontwikkeling tijdens de kinderjaren of in het begin van de puberteit zou vooral genetisch bepaald zijn blijkt uit enkele onderzoeken. Ook hier geldt: de meningen verschillen enorm of narcisme inderdaad zou kunnen ontstaan dmv genetische bepalingen.

4. Is het ontstaan van narcisme erfelijk?
Kan een kind zich ontwikkelen tot een narcist of tot een narcistische persoonlijkheid als zijn ouder(s) narcisten zijn? Narcisme is niet erfelijk (tenminste, ik ben tijdens mijn maanden lange zoektocht naar informatie over narcisme hierover niets tegengekomen!) maar tijdens de ontwikkeling van het kind spiegelt het kind met de ouders, ook op gevoelsmatig gebied. Als een ouder van het kind narcistisch is, zal het kind deze gevoelens van de ouder(s) verweven met zijn eigen zelfbeeld.
Het kind KAN zich helemaal richten op de narcistische ouder, het kind KAN zich helemaal gaan identificeren met de narcistische ouder, maar het kind KAN zich ook totaal afkeren van de narcistische ouder.

5. Andere factoren
De afgelopen maanden heb ik me behoorlijk verdiept in het onderwerp narcisme. Met grote regelmaat kwam ik tijdens het lezen over het onderwerp narcisme dat veel deskundigen verschillende meningen hebben over het ontstaan van narcisme. Er kunnen namelijk ook andere factoren zijn (bijvoorbeeld: cultuur met verschillende normen en waarden) of een combinatie van verschillende factoren of een combinatie van eerder genoemde factoren waardoor een kind zich uiteindelijk tot een narcist zou kunnen ontwikkelen.

Ieder opgroeiend kind is van nature in zekere mate behoorlijk narcistisch. Eigenliefde op zo´n jonge leeftijd is normaal en gezond. Het is een misverstand te denken of om automatisch aan te nemen dat narcisme aleen ontstaat doordat de ouders het kind (te veel) verwennen, alhoewel deskundigen ook hierover van mening verschillen. Het schijnt namelijk voor te kunnen komen dat een kind zich tot een narcistische persoonlijkheid kan ontwikkelen, terwijl het kind opgroeit in een gezonde, normale en goede omstandigheden binnen gelukkige en goede families!

Ik vermoed dat "mijn narcist" tot narcist is gekomen door een combinaties van factoren. Ik ben echter niet deskundig, dus het is een gissing van mijn kant: Ik heb grote vermoedens dat mijn schoonmoeder behoorlijk narcistisch is en ik vermoed dat mijn narcist tijdens de kinderjaren absoluut een groot tekort aan begrenzing heeft gehad.

donderdag 16 december 2010

Mijn partner is een narcist, de ontdekking

Onlangs ben ik tot de ontdekking gekomen dat mijn partner een narcist is. Voordat ik deze ontdekking deed, deed mijn partner mij heilig geloven dat ik gek was. Behalve dat: hij deed me geloven dat alles wat er fout ging en gaat in zijn leven, dat dat allemaal mijn sculd was. Waarom? Omdat ik gek was.

Het egocentrische gedrag van mijn partner viel me al snel op. Zijn zelfzuchtig en egoistische gedrag was buitensporig. Hij is een enorme egoist. Ik kan me niet heugen ooit iemand ontmoet te hebben die zo egoistisch is in zijn doen en laten. Gebrek aan karakter, dacht ik. Nooit heb ik gedacht aan narcisme, nooit.

Al vrij snel tijdens het begin van onze relatie viel het me op dat de gespreksonderwerpen over hem moesten gaan. Het gaat eigenlijk altijd over hem en als hetniet over hem gaat, weet hij het beter. Hij kan behoorlijk kleinerend zijn tegenover anderen, waaronder zijn geliefde familie en vrienden. Hij kon zo ver gaan met dat kleinerende gedrag dat ik me werkelijk schaamde voor hem. Nooit gedacht aan narcisme, nooit.

Het gebrak aan inlevingsvermogen en gevoleigheid van mijn partners kant, viel ook al heel snel op. Al jaren doen mijn gevoelens er niet toe. Al jaren mis ik de kracht om mijn eigen gevoelens, behoefte en wensen een eigen stem te geven binnen onze relatie. Wederom: ik heb geen moment aan het narcisme gedacht!

Een aantal maanden geleden moest ik iets opzoeken op internet, wat weet ik al niet meer. Wat ik op een gegeven moment tegenkwam, leek verdacht veel op de beschrijving die van toepassing was op het gedrag van mijn partner! Ik schrok! Ik huilde en lachte tegelijkertijd, door de opluchting? Langzaam begon het ot me door te dringen dat ik artikelen tegen was gekomen die gingen over: wat zijn de kenmerken van een narcist? Hoe herken je een narcist? Wat is de beschrijving van iemand met een narcistische persoonlijkheidsstoornis. Ik wist niet wat ik mee maakte! Was mijn partner een narcist? Betekende dat dan, da niet alles mijn schuld was en dat ik niet gek was?

Die ochtend heb ik mijn werk, voor het eerst in de geschiedenis, laten ligen en heb al deze artikelen over narcisme werkelijk verslonden! Die beschrijving over een narcist, artikel na artikel zat ik de beschrijving te lezen over mijn partner! Kippenvel! Tranen van intens verdriet en een lach van pure opluchting. Gevoelens en emoties overspoelde me die ochtend. Ik wist niet precies wat ik er van denken moest. Maar bij ieder artikel dat ik aan het lezen was, had ik het angstaanjagende gevoel dat mijn artner exact beschreven werd qua gedrag, gedragingen en karakter. Het was haast griezelig, zo goed waren de beschrijvingen! Moest ik lachen? Moest ik huilen?

Mijn ontdekking dat mijn partner een narcist is deed ik enkele maanden geleden. Nog steeds niet weet ik wat ik er mee aan moet. Emoties en gevoelens komen steeds vaker boven water drijven, dat zijn dezelfde emoties en gevoelens die ik jarenlang onderdrukt heb. Ik voel me steeds vaker boos, kwaad, hulpeloos en vernederd. Ik voel me gefrustreerd, al die jaren!!! Ik voel me steeds vaker verdrietig, erg alleen en ik vermoed dat ik ook depressief ben of in ieder gevaldepressieve trekjes vertoon. Ik kan ook behoorlijk gestrest reageren op mijn omgeving en daar baal ik nog het meeste van: mijn frustratie uiten op een onschuldige! Bah! Ik ben geen haar beter dan de narcist in mijn leven! Walg ik nou van mezelf?

Sinds de ontdekking dat mijn partner een narcist is, ben ik er ook achter gekomen dat ons zoonje van 4 hoog gevoelig is. Wat ik me geregeld afvraag is: heb ik nog voldoende energie om er echt te zijn voor mijn zoonje? Ben ik nog een volwaardige ouder voor hem, of ben ik inmiddels zo´n wrak geworden dat de kleine van ons eigenlijk geen goede en geestelijk gezonde ouders meer heeft?

Van nature ben ik vrij nuchter en praktisch. Maar de laatste weken heb ik het gevoel dat mijn intuitie en mijn gevoelens de boel overnemen. Na jaren gedacht en geleefd te hebben alsof alles "zwart-wit" was, weet ik niet zo goed wat ik met deze vernieuwde kleen in mijn leven aan moet. Ik weet dat het eind nog lang niet in zicht is, maar ergens voel ik grote en belangrijke veranderingen aankomen. Ik ben nog steeds behoorlijk onder de indruk van mijn ontdekking dat mijn partner een narcist is.